Seleziona dizionario:

Dizionario Italiano Friulano

vociare s.m., v.intr.

  1. 1
    v.intr. [CO] (fâ grande confusion berlant o fevelant in tancj a vôs alte) vosâ, altr.trad. berghelâ, berlâ, businâ, ciulâ, cridâ, sberghelâ, sberlâ
    • la gente vociava nella piazza, la int e vosave te place
    2
    s.m. [CO] (dome tal sing., plui vôs che a sberlin che a cjacarin fuart) vosarili, vosarie, vosament, altr.trad. berghelarili, berlarili, businament, busineç, businôr, cridôr
    • in strada c'era un gran vociare, par strade al jere dut un vosarili