Seleziona dizionario:

Dizionario Italiano Friulano

stanare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [AU] (mandâ fûr, socâ fûr de tane) distanâ, burî, burî fûr, altr.trad. burî sù, discovâ, discoviglî, tirâ fûr
    • il gatto ha stanato un topo, il gjat al à distanât une surîs
    • stanare una lepre, burî un jeur
    2
    v.tr. [AU] fig. (fâ vignî fûr cdn. sierât, platât intun puest) distanâ, burî fûr, altr.trad. burî, burî sù, discovâ, discoviglî, tirâ fûr
    • stanare gli assassini, distanâ i sassins
    • stanare un ladro, burî fûr un lari
    (ancje scherç) distanâ, burî fûr, tirâ fûr, altr.trad. burî, burî sù, discovâ, discoviglî, tirâ fûr
    • si è sposato e nessuno più lo stana di casa, si à maridât e nissun nol rive a distanâlu plui di cjase