Seleziona dizionario:

Dizionario Italiano Friulano

quietare v.intr., v.tr.

  1. 1a
    v.tr. [CO] (tornâ a fâ stâ calm, cuiet, trancuîl) cuietâ, trancuilizâ, altr.trad. bonâ, calmâ
    • la mamma quieta il bambino che piange, la mame e cuiete il frut che al vai
    1b
    v.tr. [CO] (slizerî un patiment, stratignî un sintiment fuart) cuietâ, bonâ, altr.trad. calmâ
    • quietare la rabbia, bonâ la rabie
    1c
    v.tr. [CO] (sodisfâ un bisugn dal cuarp) cuietâ, bonâ, svuarbâ, altr.trad. calmâ, cidinâ, umiliâ
    • quietare la sete, bonâ la sêt
    • quietare la fame, svuarbâ la fam
    (contentâ, sodisfâ) cuietâ, bonâ, altr.trad. contentâ, sodisfâ
    • quietare i clienti rispettando i termini di consegna, bonâ i clients rispietant i tiermins di consegne
    2
    v.tr. [CO] (fâ stâ cuiet) cuietâ, bonâ, altr.trad. calmâ, cidinâ, trancuilizâ
    • la maestra cerca di quietare i ragazzi più esuberanti, la mestre e cîr di bonâ i fruts plui ferbints