Seleziona dizionario:

Dizionario Italiano Friulano

lodare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [AU] (dî ben cun grancj compliments) laudâ, altr.trad. comendâ, decjantâ, fâ bon, innomenâ, sprofumâ
    • il professore loda un allievo, il professôr al laude un arlêf
    (in proverbis o detulis) laudâ, altr.trad. comendâ, decjantâ, fâ bon, innomenâ, sprofumâ
    • lodati, cesto, che hai un bel manico!, lauditi, cjan, che tu âs une biele code!
    2
    v.tr. [AU] (celebrâ esaltant) laudâ, altr.trad. laudonâ, lustrâ, magnificâ, puartâ in palme di man, puartâ in paradîs
    • il poeta loda le virtù della sua dama, il poete al laude lis virtûts de sô dame
    (dî ben di cdn. par vê il so favôr) lustrâ, altr.trad. laudâ
    • loda sempre il padrone, al lustre simpri il paron
    (in esclamazions) laudâ
    • sia lodato il cielo, laudât seial il cîl
    • Dio sia lodato!, laudât Diu!
    (in preieris) laudâ
    • sia lodato Gesù Cristo, laudât seial Jesù Crist
    • sempre sia lodato, che simpri si lu laudi