Seleziona dizionario:

Dizionario Italiano Friulano

disonorare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [AU] (puartâ vie l'onôr e il rispiet, discreditâ) disonorâ, altr.trad. degradâ, discreditâ, disumanâ, infamâ, menâ par lenghe, meti a mâl, scuaiâ, scuintiâ, slengâ, slengaçâ, smierdâ, sporcjâ, sporcjâ la muse, spurcitâ, sveçâ, vergognâ, vituperâ
    • aveva disonorato la famiglia, al veve disonorât la famee
    ster. (puartâi vie l'onôr al om, fasintji i cuars) disonorâ
    (lâ cuntune zovine cence maridâle) disonorâ