Seleziona dizionario:

Dizionario Italiano Friulano

capoccia s.f., s.m.inv.

  1. 1
    s.m.inv. [OB] (cui che al è a cjâf di une famee coloniche) capocje
    2
    s.m.inv. [CO] (cui che al controle o al dirêç une scuadre di lavoradôrs) sorestant, altr.trad. capocjat, capuçat, comandant, prin om
    • il capo dei falegnami, il sorestant dai marangons
    iron. (riferît al paron, al diretôr e sim.) menadôr, capocje, capocjon
    • il capoccia è fuori, il capocje al è fûr
    3
    s.f. [DI] roman. (vt. testa1)