Seleziona dizionario:

Dizionario Italiano Friulano

bruciaticcio adi., s.m.

  1. 1
    adi. [CO] (che al è un pôc brusât) brusadiç, brusadin, altr.trad. brusiniç, brustulât, brustulin
    • un biscotto bruciaticcio, un biscot brusadiç
    2
    s.m. [CO] (savôr lizêr di brusât) brusadiç, brusadin, altr.trad. brusât, fum, rustiç, stiç
    • la polenta sa un po' di bruciaticcio, la polente e à cjapât un pôc di brusadiç
    (vanzum di robe di mangjâ un pôc brusade) brusadiç, brusadin
    • togliere il bruciaticcio dalla padella, gjavâ il brusadin de padiele