Seleziona dizionario:

Dizionario Italiano Friulano

benestante adi., s.m. e f.

  1. 1
    adi., s.m. e f. [AD] (cui che al sta ben di bêçs) abenât, altr.trad. asiât, benestant, bon, bonparon, facoltôs, in podê, macan
    • una famiglia benestante, une famee abenade o ancje che e sta ben
    2
    s.m. e f. [TS] burocr. (cui che al vîf di rendite) abenât