Seleziona dizionario:

Dizionario Italiano Friulano

bastone s.m.

  1. 1
    s.m. [AU] (ramaç di arbul disfruiât e slissât, o ogjet de stesse forme ma di altri materiâl, doprât par poiâsi cjaminant o tant che arme) baston, len, altr.trad. mace, manecul, manel, racli, ranganel
    • dopo l'incidente ha camminato col bastone per due settimane, daspò dal incident al à cjaminât cul baston par dôs setemanis
    • picchiare con un bastone, dâ jù cuntun len
    2
    s.m. [CO] (simbul dal comant, spec. militâr) baston, altr.trad. mace
    • un bastone da capitano, un baston di cjapitani
    (incarghe segnade di chel simbul) baston, altr.trad. mace
    • prendere il bastone di maresciallo, cjapâ il baston di maressial
    3
    s.m. [CO] (forme lungje di pan) filon, altr.trad. baguette
    • un bastone di pane e quattro cornetti, un filon di pan e cuatri cuarnets
    4a
    s.m. [TS] sport (inte gjinastiche, piçule aste di len par fâ cierts esercizis) baston
    (mace che si dopre in cierts zûcs par colpî la bale) mace
    4b
    s.m. [TS] sport (vt. racchetta1)
    5
    s.m. [TS] zûcs (tal pl. une des figuris des cjartis di zûc napoletanis o dai tarocs, rapresentât di un o plui bastons) bastons
    6
    s.m. [TS] mus. (vt. carattere a bastone)