Dizionari Talian Furlan

vomitare v.tr.

  1. 1a
    v.tr. [AU] (mandâ fûr de bocje dut ce che al jere tal stomi) gomitâ, tornâ fûr, butâ fûr, altr.trad. bulî sù, fâ i purcituts, fâ stomi, restituî, ributâ, rimeti, rindi, rindi fûr
    • ho vomitato anche la colazione, o ai butât fûr fin la gulizion
    1b
    v.tr. [AU] (ancje ass.) gomitâ, tornâ fûr, butâ fûr, altr.trad. bulî sù, fâ i purcituts, restituî, ributâ, rimeti, rindi, rindi fûr
    • mi viene da vomitare, mi ven di butâ fûr
    (in espressions che a pandin riviel, fastidi) gomitâ, tornâ fûr, butâ fûr
    • questa manifestazione fa vomitare, cheste manifestazion e fâs tornâ fûr o ancje e fâs stomi
    2
    v.tr. [AU] (emeti, mandâ fûr cun violence) gomitâ, rindi, rindi fûr, butâ fûr, altr.trad. dâ fûr, emeti, mandâ fûr, molâ fûr, restituî, spudâ, tornâ fûr
    • il vulcano ha vomitato fumo e cenere per settimane, il vulcan al à butât fûr fum e cinise par setemanis
    3
    v.tr. [AU] fig. (dî peraulis, espressions brutis e violentis) dî sù, altr.trad. butâ intor
    • mi ha vomitato addosso una quantità di insolenze, mi à dit sù un grum di insolencis