Dizionari Talian Furlan

veggente s.m. e f.

  1. 1
    s.m. e f. [CO] (cui che al viôt il futûr cun facoltâts sorenaturâls) induvin, altr.trad. divinacul, induvinacul
    • il vecchio veggente Tiresia, il vieli induvin Tiresie