Dizionari Talian Furlan

udienza s.f.

  1. 1
    s.f. [CO] (atenzion che si da a cui che al fevele)
    • non ha trovato udienza presso nessuno, nol à cjatât nissun che lu scoltàs
    2
    s.f. [CO] (tal lengaç gjornalistic, interès che si stice tal public)
    • un attore che ha grande udienza, un atôr che al à tant sucès
    3
    s.f. [CO] (licence di jessi ricevût e scoltât di une figure impuartante) udience
    • ha chiesto udienza all'assessore, al à domandade udience al assessôr
    (colocui cuntune figure impuartante) udience
    • oggi c'era udienza dal papa in Vaticano, vuê e jere udience cul pape in Vatican