Selezione dizionari:

Dizionari Talian Furlan

turbare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [AU] (determinâ in cdn. un stât emotîf di confusion e di pinsîrs) conturbâ, turbâ, scjassâ, altr.trad. agjitâ, confondi, confusionâ, savoltâ, sbarlufî, scombussâ, sconfusionâ, stralunâ, sviersâ
    • la tua lettera lo ha turbato, la tô letare lu à scjassât
    (creâ confusie intune situazion) confusionâ, sbarlufî, sconfusionâ, sviersâ, altr.trad. agjitâ, confondi, confusionâ, savoltâ, sbarlufî, scombussâ, sconfusionâ, stralunâ, sviersâ
    • ha turbato ogni cosa con la sua foga, al à sconfusionade o ancje sviersade ogni cjosse cu la sô viamence
    2
    v.tr. [AU] (alterâ une cundizion di normalitât o il svilup regolâr di alc) conturbâ, turbâ, altr.trad. disturbâ, savoltâ, vuastâ
    • una proposta provocatoria ha turbato la riunione, une propueste provocatorie e à conturbât la riunion
    (savoltâ, vuastâ) conturbâ, turbâ, altr.trad. corompi, disturbâ, savoltâ, sturbâ, vuastâ
    • turbare le idee di qcn., conturbâ lis ideis di cdn.
    (disturbâ il sium e v.i.) corompi, vuastâ, altr.trad. corompi, disturbâ, savoltâ, sturbâ, vuastâ
    • non si lascia turbare il sonno, no si lasse vuastâ il sium