Dizionari Talian Furlan

tuono 1 s.m.

  1. 1
    s.m. [AD] (il sunôr causât de saete) ton, altr.trad. tron
    • il brontolare dei tuoni, il rontonâ dai tons
    2
    s.m. [AD] (sunôr bas e fuart) ton, altr.trad. bot, tonade, tron
    • il tuono dei fuochi d'artificio, il ton dai fûcs di artifici