Dizionari Talian Furlan

trascuratezza s.f.

  1. 1
    s.f. [CO] (jessi trascurât, disordenât, cence cure) trascurance, sdavassarie, altr.trad. disordin, negligjence
    • la cantina era in uno stato di trascuratezza allucinante, la cantine e jere intun stât di trascurance di no crodi
    2
    s.f. [CO] (at di pocje atenzion, di pôc rivuart) trascurance, negligjence, altr.trad. disordin, maleducazion, male gracie, sdavassarie
    • andare a casa loro senza portare un presente è stata una trascuratezza, lâ a cjase lôr cence puartâ un pinsîr al è stât propit une trascurance o ancje une negligjence