Dizionari Talian Furlan

titubante adi., p.pres.

  1. 1
    p.pres. [CO] (vt. titubare)
    2
    adi. [CO] (che nol sa ce fâ, che nol sa ce sielzi) esitant, altr.trad. imberdeât, inciert, malsigûr, pendolant
    (che al fâs viodi inciertece) esitant, altr.trad. imberdeât, inciert, malsigûr, pendolant
    • una voce titubante e impaurita, une vôs esitante e spauride