Dizionari Talian Furlan

timoniere s.m.

  1. 1
    s.m. [AD] (cui che al ten il tamon o che al comande suntune nâf o suntune barcje) tamonîr
    • il timoniere ha voltato a dritta seguendo la rotta, il tamonîr al à voltât a drete lant daûr de rote