Dizionari Talian Furlan

tetrametilen- conf.

componût di ‘tetra-’, cuatri, di ‘metil-’, e di ‘-ene’, sufìs par compuescj insaturs in chimiche organiche

  1. 1
    TS chim. (intun compuest, al indiche presince di cuatri grups metilenics) tetrametilen-
    • tetrametilencloridrina, tetrametilencloridrine