Dizionari Talian Furlan

tartaro 3 s.m.

  1. 1
    s.m. [CO, TS] mitol. (dome sing., massime cu la iniz. maiusc., te mitologjie greghe e romane, part plui interne dal Ade là che Zeus al sierà i Titans) Tartar
    (sît là che a van lis animis tristis) infier, tartar
    • finire nel tartaro, lâ a finîle tal infier