Dizionari Talian Furlan

tarlare v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.intr. [CO] (vt. tarlarsi)
    2a
    v.tr. [CO] (des tarmis, dai carûi o di altris animâi xilofacs, mangjâ, fâ busis intun materiâl) carulâ
    • le larve hanno tarlato tutto il legno, i baus a àn carulât dut il len
    2b
    v.tr. [CO] fig. (vuastâ) carulâ
    • le paranoie gli hanno tarlato il cervello, lis paranoiis i àn carulât il cerviel