Dizionari Talian Furlan

sviare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (fâ lâ fûr dal percors o de direzion normâl) disviâ, sviâ, distradâ, straviâ
    • si doveva sviare il traffico per lavori sulla carreggiata, si veve di disviâ il trafic par vie di lavôrs te cjarezade
    • il vento ha sviato la freccia, l'aiar al à straviât la frece
    2
    v.tr. [CO] fig. (meti ostacui, fâ lâ lontan dal obietîf) disviâ, sviâ, distradâ, straviâ, altr.trad. discjoli, imberdeâ, ingredeâ
    • i servizi segreti hanno sviato le indagini, i servizis segrets a àn straviât lis investigazions
    (fâ pierdi la concentrazion) straviâ, discjoli, altr.trad. distrai
    • non farti sviare dalle preoccupazioni, no stâ a fâti straviâ des preocupazions
    3
    v.tr. [CO] fig. (slontanâ di une ocupazion) disviâ, sviâ, distradâ, straviâ, discjoli
    • la musica lo svia dallo studio, la musiche lu stravie dal studi
    (fâ cjapâ une brute ande) disviâ, sviâ, distradâ, altr.trad. vuastâ
    • le brutte compagnie lo hanno sviato, lis brutis compagniis lu àn distradât
    4
    v.tr. [CO] fig. (lâ fûr des sinis) sviâsi, disviâsi, altr.trad. lâ fûr
    • il vagone ha sviato, il vagon si è disviât