Dizionari Talian Furlan

successo 1 s.m.

  1. 1
    s.m. [FO] (ce che al è consecuence di un fat, esit) risulte, sucès, altr.trad. efiet, esit, ferade
    • la sua impresa non ha avuto successo, la sô imprese no à vût sucès
    • la missione ha avuto un magro successo, la mission e à vût une risulte sclagne o ancje e je lade in pôc
    2
    s.m. [FO] (vê esit positîf) sucès, altr.trad. riessude
    • superare una prova con successo, passâ une prove cun sucès o ancje ben
    • il suo lavoro sarà un successo, il so lavôr al sarà un sucès o ancje al larà in ben
    (preseament, stime) sucès, incuintri, altr.trad. consens, preseament
    • il suo libro ha avuto grande successo di pubblico, il sô libri al à vût grant sucès o ancje incuintri di public
    3
    s.m. [FO] (il sei cognossûts e stimâts di tancj par chel che si à fat di impuartant e che al plâs) sucès, notorietât, fame, altr.trad. innomine, nomee, non
    • arrivare all'apice del successo, rivâ su la creste dal sucès
    • scalata verso il successo, scjalade pal sucès
    4
    s.m. [FO] (opare o ativitât che e à otignût notorietât o il preseament dal public) sucès, trionf, altr.trad. costrut
    • quel libro si è rivelato un successo, chel libri al è risultât un sucès
    (vitorie sportive) sucès, vitorie
    • il primo successo olimpico, il prin sucès olimpic