Dizionari Talian Furlan

stolto 1 adi., s.m.

  1. 1
    adi., s.m. [CO] (che, cui che al è pôc inteligjent) stupit, çondar, altr.trad. aloc, baban, babeo, bacalà, barbezuan, basoâl, batecul, biât, bidin, brocul, caçope, carnevâl, catùs, civuit, civuiton, cocâl, coion, corli, cretin, cudumar, cughin, çus, çuvite, dordel, dordul, gnoc, gnogno, gnotul, imbecîl, lodul, lofio, macaron, marzoc, mataran, matassan, mauc, melon, mierli, mone, pagnoc, palandran, pataton, pistum, pote, râf, sacodâl, salam, starlocj, stupidut, sturnel, totolò, trus
    • è uno stolto e un ignorante, al è un stupit e un ignorant
    2
    adi., s.m. [CO] (che al mostre stupiditât) stupit, çondar, altr.trad. cretin, mauc, mus, starlocj
    • una risposta stolta, une rispueste stupide