Dizionari Talian Furlan

spuntare 1 v.intr., v.tr.

  1. 1a
    v.tr. [FO] (crevâ o taiâ la ponte di alc) dispontâ, altr.trad. scjantonâ, staronzâ, tarondâ
    • spuntare una matita, dispontâ un lapis
    1b
    v.tr. [FO] (scurtâ un tic taiant la ponte o lis pontis) cimâ, dispedâ, cuinçâ, scurtâ, altr.trad. cerpî
    • spuntare un albero, cimâ un arbul
    • spuntare i meli, cjastrâ i miluçârs
    • spuntare le viti, cuinçâ lis vîts
    • spuntare i capelli, scurtâ i cjavei
    2a
    v.tr. [FO] fig. (superâ, passâ) discrosâ, passâ, altr.trad. sormontâ, stramontâ
    • spuntare un intoppo, discrosâ un intop
    • spuntare uno scoglio, passâ un crust
    2b
    v.tr. [TS] fin. (vt. spuntare un prezzo)
    3
    v.intr. [FO] (meti fûr la ponte) dâ fûr, butâ fûr, altr.trad. butâ, cressi, nassi, saltâ fûr, vignî, vignî fûr
    • pochi giorni fa gli sono spuntati i primi dentini, za cualchi dì i àn dât fûr i prins dintuts
    (nassi, vignî fûr) butâ fûr, dâ fûr, butâ, menâ, vignî fûr, altr.trad. cressi, nassi, saltâ fûr, vignî
    • l'erba comincia a spuntare, la jerbe e scomence a dâ fûr o ancje a menâ
    • durante la primavera spuntano le gemme, in timp di vierte a vegnin fûr o ancje a butin fûr i butui
    4a
    v.intr. [FO] (scomençâ a formâsi, o a comparî) saltâ fûr, comparî, altr.trad. imparêsi, vignî fûr
    • e d'un tratto sul suo viso è spuntato un sorriso, e a colp su la sô muse al è saltât fûr o ancje al è comparît un riduç
    4b
    v.intr. [FO] (dal soreli, de lune des stelis o di altri, vignî sù) cricâ, jevâ, nassi, altr.trad. dâ fûr, jevâ sù
    • spunta il giorno, al criche il dì
    • da quella parte sta spuntando la luna, di chê bande e je daûr a jevâ sù la lune
    5
    v.intr. [FO] (saltâ fûr a colp) saltâ fûr, altr.trad. cimiâ, cucâ, vignî fûr
    • il gatto è spuntato da sotto il letto, il gjat al è saltât fûr di sot dal jet
    6
    v.intr. [TS] enol. (dite di vin, che al scomence a cjapâ di garp) vê sponte