Dizionari Talian Furlan

sprone s.m.

  1. 1
    s.m. [CO] fig. (invît a fâ alc) pocade, sburt, sburtade, stombli, altr.trad. stimul
    • la curiosità è il suo sprone a studiare, la curiositât e je il so sburt a studiâ o ancje e je ce che lu sburte a studiâ
    2
    s.m. [TS] sart. (vt. carré)
    3
    s.m. [TS] zool. (vt. sperone)