Dizionari Talian Furlan

spolpare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (gjavâ la polpe, la cjar) scjarnâ, discjarnâ, dispolpâ, spolpâ
    • spolpare un pollo, scjarnâ un poleç
    • spolpare una zucca e lasciare solo la buccia, dispolpâ une coce e lassâ dome la scusse
    2
    v.tr. [CO] coloc. (fâ deventâ plui puar) dissanganâ, discjarnâ, svenâ, altr.trad. disvenâ, salassâ, scunî, spelâ, splumâ, tudâ
    • le crisi finanziarie internazionali spolpano i risparmiatori, lis crisis finanziariis internazionâls a svenin i sparagnadôrs