Dizionari Talian Furlan

spiantare v.tr.

  1. 1a
    v.tr. [CO] (tirâ vie des lidrîs) displantâ, splantâ, altr.trad. dislidrisâ, disvinidrî, tirâ fûr
    • spiantare i rovi, displantâ i baraçs
    1b
    v.tr. [CO] (alçâ sù e movi alc che al è parât dentri in maniere salde tal teren) displantâ, tirâ fûr, altr.trad. splantâ
    • spiantare i paletti di recinzione, displantâ i palets di cente
    2
    v.tr. [BU] (butâ jù, abati des fondis) sdrumâ, disdrumâ, altr.trad. abati, butâ jù, disdrumâ jù, fâ fûr, tirâ jù
    • spiantare una vecchia casa, disdrumâ une cjase viere
    fig. (fâ fûr, eliminâ, massime un vizi) distirpâ, disvinidrî, altr.trad. eliminâ, fâ fûr, gjavâ
    • spiantare il vizio del fumo, distirpâ il vizi dal fum
    3
    v.tr. [CO] fig. (mandâ in ruvine, ridusi in miserie) fiscâ, ruvinâ, altr.trad. butâ a cuarts, butâ in fas, mandâ a pan, mandâ in ruvine
    • gli investimenti sbagliati lo hanno spiantato, i invistiments sbaliâts lu àn ruvinât