Dizionari Talian Furlan

sobillare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (sburtâ a fâ azions o a vê disposizion contrarie o di ribelion massime sot vie) instiçâ, intiziâ, saborâ, tiziâ, montâ, altr.trad. meti sù, soflâ, sofletâ, stiçâ
    • cerca di sobillare la moglie contro il marito, al cîr di saborâ la femine cuintri dal om