Dizionari Talian Furlan

sgattaiolare v.intr.

  1. 1
    v.intr. [CO] (slontanâsi, jentrâ o jessi di scuindon) smuçâ, smuçâ vie, smuçâ fûr, smuçâse, smuçâsi, svuincâle, svuincâse, altr.trad. sbrissâ
    • riuscì a sgattaiolare sotto gli occhi del guardiano, al rivà a smuçâse sot dai voi dal vuardian
    (di veicul, lâ indenant cuntun moviment svelt e che cuasi nol ven notât) sbrissâ, smuçâ vie, altr.trad. sbrissâ
    • la moto sgattaiolava fra i veicoli fermi al semaforo, la moto e sbrissave fra i veicui fers li dal semafar