Dizionari Talian Furlan

sfiammare 2 v.intr.

  1. 1
    v.intr. [CO] (di fûc, cressi) vampâ, sflamiâ, altr.trad. ardi, brusâ
    • il fuoco sfiamma nella stufa, il fûc al sflamie te stue
    (di materie, brusâ cuntune grande flamade) vampâ, sflamiâ, altr.trad. ardi, brusâ
    • il legno secco sfiamma bene, il len sec al sflamie une vore ben