Dizionari Talian Furlan

sfavillare v.intr., v.tr.

  1. 1a
    v.intr. [CO] (butâ fûr lusignis o faliscjis) slusignâ, faliscjâ, altr.trad. lusignâ, vampâ
    • il fuoco sfavillava nella notte, il fûc al faliscjave inte gnot
    1b
    v.intr. [CO] (splendi di lûs vivarose, che e incee) lusî, sflandorâ, stralusi
    • le stelle dell'Orsa Maggiore sfavillano, lis stelis dal Cjar Mat a lusin
    (butâ fûr lampadis tant che riflès de lûs) lampâ, lusî, lusorâ, stralusi
    • i diamanti della collana sfavillano, i diamants de golaine a stralusin
    2
    v.intr. [CO] fig. (pandi cu la espression un sintiment, une passion fuarte) lusî, stralusi
    • gli occhi sfavillavano di felicità, i voi i lusivin pe felicitât