Dizionari Talian Furlan

sfacciato 1 adi., s.m.

  1. 1
    adi. [FO] (cui che al va fûr dal just in merit di rispiet, decence, creance) sfaçât, altr.trad. ardît, dûr, impazient, impertinent, insoferent, insolent, insurît, pevarat, pevarin, scjassôs, sfrontât, smafar, spampanon
    • un bambino sfacciato, un frut sfaçât
    • non fare la persona sfacciata, no stâ a jessi une persone sfaçade
    (di alc che al pant un ategjament cence rivuart) esagjerât, sfaçât, sfrontât, altr.trad. insurît, iriverent, smafar
    • un atteggiamento sfacciato, une ande sfrontade
    • una mossa sfacciata, un mot esagjerât
    2
    adi. [FO] (di alc, fat o pandût cun ostentazion, pompe, scjas) sfaçât, esagjerât, sglonfât, altr.trad. cjariât, complen, discjadenât, disfaçât, insurît, sbrenât, sglonf, spampanât, stonfât
    • una eleganza sfacciata, une elegance esagjerade
    3
    adi. [FO] (di alc, che al da masse intal voli) sfaçât, scjassôs, altr.trad. disfaçât, ferbint, gaiar, gaiarin, morbinôs, pevarin, sflandorôs, sgai, vivarôs
    • una cravatta di un giallo sfacciato, une golarine di un zâl scjassôs