Dizionari Talian Furlan

scortesia s.f.

  1. 1
    s.f. [CO] (mancjance di rispiet, di creance, di cortesie) malcreance, malegracie, maltrat, altr.trad. disgracietât, maleducazion
    • ha salutato con scortesia e se n'è andato, al à saludât cun malegracie e al è lât vie
    2
    s.f. [CO] (at fat cence rispiet, cence creance, cence cortesie) malcreance, malegracie, maltrat, altr.trad. disgracietât, maleducazion, vilanade
    • sono stufo delle sue scortesie, o soi stuf des sôs malegraciis