Dizionari Talian Furlan

scorridore s.m.

  1. 1
    s.m. [TS] stor. (intai esercits medievâi e rinassimentâi, soldât mandât indenant par esplorâ o par fâ scorsadis) scorsadôr
    • una pattuglia di scorridori è uscita nottetempo dalla fortezza, une patulie di scorsadôrs e je jessude vie pe gnot de fuartece
    2
    s.m. [TS] mar. (vt. scorridora)
    3
    s.m. [OB] (vt. vagabondo)