Dizionari Talian Furlan

scorciatoia s.f.

  1. 1
    s.f. [CO] (strade secondarie plui curte di chê normâl) scurte, scjavace, stroncje, altr.trad. curte
    • per arrivare prima conosco una scorciatoia, par rivâ prime o cognòs une scurte
    2
    s.f. [CO] (maniere plui svelte par rivâ a di un obietîf, ancje disoneste) scurte, curte, stroncje
    • ci sarebbe una scorciatoia per avere prima il permesso, e sarès une curte o ancje une maniere par vê prime il permès