Dizionari Talian Furlan

scorato adi., p.pass.

  1. 1
    p.pass. [CO] (vt. scorare, vt. scorarsi)
    2
    adi. [CO] (che al è cence entusiasim, che si è pierdût di anim) avilît, , altr.trad. aflit, basot, demoralizât, deprès, disamorât, discoragjât, discoragjît, dolentrât, ingusît, intosseât, lancurôs, malapaiât, mareât, passionât, sbatût, scomât, sconsortât, scoragjât, scuintiât, scunît, sfiduciât, vilît
    • rimanere scorati davanti alle difficoltà, restâ avilîts denant des dificoltâts