Dizionari Talian Furlan

sconcerto s.m.

  1. 1
    s.m. [CO] (stât di confusion mentâl, di disorientament, di perplessitât) sconciert, conturbie, altr.trad. agjitazion, ingusiment, perplessitât, ribaltament, ribalton, savoltament, sconvolziment, turbament, turbe
    • il suo sconcerto fu grande quando apprese la brutta notizia, il so sconciert al fo grant o ancje la sô conturbie e fo grande cuant che al savè la brute gnove
    2
    s.m. [CO] (situazion di disordin grâf, sconvolziment sociâl, politic e sim.) ribalton, savoltament, altr.trad. balfuerie, confusion, conturbie
    3
    s.m. [BU] (mancjance di acuardi tra suns diferents) sconciert