Dizionari Talian Furlan

schiumare v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (gjavâ la sbrume di un licuit, massime intant che al bol) sbrumâ
    • schiumare il latte, sbrumâ il lat
    (liberâ dai residuis de fusion) sbrumâ
    • schiumare l'oro, sbrumâ l'aur
    2
    v.intr. [CO] (produsi sbrume) fâ sbrume
    • le onde si accavallano e schiumano, lis ondis si incrosin e a fasin sbrume
    3
    v.intr. [CO] (produsi bave o sudôr sbrumôs, massime par fature o par fote) bavâ, sbavâ, sbavacjâ
    • il cane ringhiava schiumando, il cjan al rugnave e al sbavave
    • dopo la corsa il cavallo schiumava e ansimava, daspò de corse il cjaval al sbavave e al sfladave
    4
    v.intr. [CO] fig. (mostrâ une ire cence control)
    • schiumare di rabbia, jessi mat di rabie o ancje spreçâ di rabie