Dizionari Talian Furlan

schifare v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (refudâ cun ripugnance fisiche) scjinfâ, altr.trad. aborî, detestâ, odeâ, refudâ
    • schifare i cibi in scatola, scjinfâ il mangjâ in scjatule
    (refudâ cun ripugnance morâl) scjinfâ, disdegnâ, altr.trad. dispreseâ
    • schifare la gloria, scjinfâ la glorie
    2
    v.tr. [CO] (fâ stomi, disgust) ingomeâ, stomeâ, altr.trad. disgustâ, ributâ, ripugnâ
    • questo odoraccio mi ha schifato, chest odorat mi à stomeât
    (dismovi fastidi fuart) ingomeâ, stomeâ, altr.trad. disdegnâ, disgustâ
    • il suo modo di comportarsi ha schifato tutti, il so mût di compuartâsi al à ingomeât ducj
    3
    v.tr. [LE] (cirî di evitâ) scapolâ, scjuvî