Dizionari Talian Furlan

scellerato adi., p.pass., s.m.

  1. 1
    p.pass. [CO] (vt. scellerare)
    2a
    adi. [CO] (che al à un naturâl trist, che al fâs azions crudêls o cence moralitât) selerât, disgraciât, infam, malindât, ribalt, altr.trad. disditât, empi, nefant, perfit, trist
    • uomo scellerato, om selerât
    2b
    adi. [CO] (puartât pe tristerie) selerât, disgraciât, infam, malindât, ribalt, altr.trad. disditât, empi, nefant, perfit, trist
    • animo scellerato, anime selerade
    2c
    adi. [CO] (di alc, che al mostre tristerie o imoralitât) selerât, disgraciât, infam, malindât, ribalt, altr.trad. disditât, empi
    • azione scellerata, azion selerade
    3
    adi. [CO] (che al à cualitât o cundizion scjadinte) disgraciât, malindât, infam, altr.trad. deludent, selerât
    • è stato un viaggio scellerato, al è stât un viaç disgraciât
    4
    s.m. [CO] (persone di tristerie o imoralitât grandis, ancje tant che epitet scherçôs) selerât, disgraciât, infam, malindât, ribalt, cjamoie, altr.trad. canaie, carogne, danât, disditât, empi, trist
    • essere uno scellerato, jessi un disgraciât
    • no hai studiato, sei proprio uno scellerato, no tu âs studiât, tu sês propit un disgraciât!