Dizionari Talian Furlan

scassare 1 v.tr.

  1. 1
    v.tr. [TS] agr. (arâ insot la tiere) rompi, movi, altr.trad. svegrâ
    • il contadino ha scassato la terra, il contadin al à rote la tiere
    2
    v.tr. [AU] fam. (fâ che alc nol funzioni plui, che nol sei utilizabil) rompi, fracassâ, scancarâ, altr.trad. crevâ, discassâ, discentenâ, dissipâ, scuancassâ, sfonderâ, sfracassâ
    • i ragazzi hanno scassato la bicicletta, i frutats a àn fracassât la biciclete
    • il bambino ha scassato il giocattolo appena comperato, il frut al à rot il zuiatul a pene comprât
    • hai scassato tutto qui, tu âs scancarât dut chi
    3a
    v.tr. [CO] fig., pop., volg. (dâ fastidi) rompi, altr.trad. dâ fastidi, rompi lis citis, rompi lis scjatis, secjâ
    • smettila di scassare, finissile di rompi
    3b
    v.tr. [CO] fig. (meti in dificoltât il fisic, stracâ une vore) scanâ, copâ, altr.trad. acanâ, disfâ, fracassâ, scunî, stracâ, strussiâ
    • la camminata di sei ore mi ha scassato, la cjaminade di sîs oris mi à scanât o ancje copât