Dizionari Talian Furlan

scafare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [RE] roman. (liberâ dal scus pomis che a àn scus) discartossâ, altr.trad. discosolâ, disvruiâ, scussâ, svruiâ
    • scafare pannocchie, discartossâ panolis
    • scafare piselli, discosolâ cesarons
    2
    v.tr. [CO] fam., fig. (fâ deventâ plui svelt e vivarôs) sgarzâ, sgarzâ fûr, scjalterî, discjantâ, disveâ, altr.trad. garzâ, inmaliziâ, maliziâ, smaliziâ
    • quella brutta esperienza lo ha scafato, chê brute esperience lu à sgarzât fûr