Dizionari Talian Furlan

sbriciolarsi v.pronom.intr., v.pronom.tr.

  1. 1a
    v.pronom.intr. [CO] (lâ a finî a fruçons, a tocuts picinins) sfruçonâsi, altr.trad. frantumâsi, franzisi, fruçâsi, fruçonâsi, masanâsi, minuçâsi, pestâsi, rompisi, sfracaiâsi, sfreolâsi, sminuçâsi, taçâsi, taçutâsi
    • la torta si sbriciola troppo facilmente, la torte di sfruçone masse par facil
    1b
    v.pronom.intr. [CO] (distruzisi dal dut) disfâsi, sfruçonâsi, sdrumâsi, altr.trad. cedi, colâ, distruzisi, frantumâsi, franzisi, fruçâsi, fruçonâsi, lâ jù, sfonderâsi, sfracaiâsi, slacâsi, sminuçâsi, spacâsi
    • la torre si è sbriciolata in breve, devastata dal fuoco, la tor si è sdrumade in curt, fiscade dal fûc
    2a
    v.pronom.intr. [CO] (sporcjâsi fasintsi colâ intor fruçons) infruçonâsi, altr.trad. sfruçonâsi, sporcjâsi
    • si è tutto sbriciolato di patatine fritte, si è dut infruçonât di patatis fritis
    2b
    v.pronom.tr. [CO] (sporcjâsi cui fruçons un vistît, in maniere involontarie) infruçonâsi, altr.trad. sfruçonâsi, sporcjâsi
    • sbriciolarsi la cravatta mangiando la crostata, infruçonâsi la golarine mangjant la crostade