Dizionari Talian Furlan

sbaragliare v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (bati ad in plen un esercit fasint che al scjampi in maniere disordenade) dispierdi, strabati, altr.trad. bati, scorsenâ, scorsonâ, socâ, stossâ
    • gli austriaci e i tedeschi sbaragliarono gli italiani a Caporetto, i austriacs e i todescs a strabaterin i talians a Cjaurêt
    fig. (fâ scjampâ) dispierdi, altr.trad. bati, sbaraiâ, scorsenâ, scorsonâ, socâ
    • la polizia ha sbaragliato i dimostranti, la polizie e à dispierdût i dimostrants
    2
    v.tr. [CO] (bati in competizions sportivis, confronts eletorâi e v.i.) strabati, altr.trad. bati, sbaraiâ
    • nel referendum il sì ha sbaragliato il no, tal referendum il sì al à strabatût il no