Dizionari Talian Furlan

sballottare v.tr.

  1. 1a
    v.tr. [CO] (movi ca e là cun fuarce alc che si à intes mans) sdrondenâ, sbalotâ, sacodâ, altr.trad. scjassâ
    • sballottare una bottiglia di acqua, sbalotâ une butilie di aghe
    1b
    v.tr. [CO] (fâ sbalçâ) sdrondenâ, sbalotâ, sacodâ, altr.trad. scjassâ
    • la moto ci ha sballottati per tutto il viaggio, la moto nus à sacodâts par dut il viaç
    2a
    v.tr. [CO] (sburtâ cun energjie e plui voltis di une bande a chê altre) sdrondenâ, sbalotâ, sacodâ, sbatacolâ
    • le onde sballottavano violentemente la canoa, lis ondis a sdrondenavin cun violence la canoe
    2b
    v.tr. [CO] (mandâ, trasferî plui voltis di un puest intun altri) sbatacolâ, sbalotâ, altr.trad. butâ, sgnacâ