Dizionari Talian Furlan

sbadatamente av.

  1. 1
    av. [CO] (derivât di 'sbadato') cun disatenzion, par distrazion, in maniere disatente, in mût disatent, in maniere distrate, in mût distrat, altr.trad. cun distrazion, distratementri, par disatenzion
    • ha fatto sbadatamente cadere il bicchiere, al à fat colâ la tace pe sô distrazion
    (mostrant indiference) in maniere indiferente, in mût indiferent, in maniere disinteressade, in mût disinteressât, cun indiference, cun disinterès, cence pensâ, cence abadâ, altr.trad. indiferentmentri
    • giocava sbadatamente con le chiavi, al zuiave cu lis clâfs cence abadâ