Dizionari Talian Furlan

ristagnare 1 v.intr., v.tr.

  1. 1a
    v.intr. [CO] (di aghis che a corin, fermâsi fasint une poce) impoçâsi, altr.trad. stagnâ, stagnâsi
    • il ruscello ristagna vicino al bosco, il riul si impoce dongje dal bosc
    (di licuits organics in mût particolâr intal sanc, fermâ il deflùs formant un impoçament) , altr.trad. impoçâsi, stagnâ, stagnâsi
    1b
    v.intr. [CO] (di sostancis gasosis, restâ fer cence sfantâsi) stagnâ
    • la nube tossica ristagnava nell'atmosfera, il nûl tossic al stagnave inte atmosfere
    (persisti intun ambient sierât)
    • un odore sgradevole ristagna in questa stanza, un brut odôr al è fer in cheste stanzie
    2
    v.intr. [CO] fig. (pierdi ritmi, frecuence o intensitât fin cuasi a fermâsi) lâ al mancul, fermâsi, stagnâ
    • in questo mese le vendite ristagnano, in chest mês lis venditis a van al mancul
    3
    v.tr. [BU] (fâ fermâ il flus di un licuit) impoçâ, stagnâ