Dizionari Talian Furlan

rintronare v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.intr. [CO] (di ton, fâ rumôr plui voltis) rimbombâ, rivocâ
    2
    v.intr. [CO] (sunsurâ tant che un ton, fâ un sun scûr e scjassôs) rivocâ, rimbombâ, altr.trad. risunâ
    • gli applausi rintronarono nel teatro, i batimans a rivocarin intal teatri
    3
    v.tr. [CO] (massime iperb., dâ fastidi di sturniment) intrunî, sturnî, altr.trad. incuchî, inçussî
    • un rumore fastidioso che rintrona, un sunsûr fastidiôs che al sturnìs
    4
    v.tr. [CO] iperb. (fâ pierdi la clarece di pinsîr, fâ confusion) sturnî, altr.trad. confondi, confusionâ, imbambinî, incervelî, instupidî, rimbambî, straviâ
    • lo ha rintronato tutta la sera con le sue stupidaggini, lu à sturnît dute la sere cu lis sôs monadis