Dizionari Talian Furlan

rintontire v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] coloc. (il fâ deventâ sturnît in maniere fuarte o une altre volte) tornâ a sturnî, sturnî, altr.trad. imbambinî, imbasoalî, incretinî, inmatunî, instupidî, intrunî, svariâ
    • quella musica a gran volume lo ha rintontito, chê musiche a grant volum lu à dut sturnît
    2
    v.intr. [CO] (vt. rintontirsi)