Dizionari Talian Furlan

rincretinire v.intr., v.tr.

  1. 1
    v.tr. [CO] (fâ deventâ cretin, ancje in forme paradossâl) stupidî, instupidî, inçussî, imbambinî, incretinî, altr.trad. incjocâ, incoionî, intrunî
    • tutto quel rumore lo rincretinisce, dut chel sunsûr lu incretinìs o ancje lu incjoche
    2
    v.intr. [CO] (vt. rincretinirsi)